بسم رب الحسین و با یاد وارث حسین ...

مدتی بود که فکرم به چیزی شدیداً مشغول بود . حتی یک بار به خاطرش نوشته ای بدلحن نوشتم .

الان نگاه کردم تاریخش 2/10/85 بود .

خلاصه اش این بود

«اگه خدا مهربونه و امام مظهر لطف خدا تو زمین چرا ما رو ول کردن ؟؟؟؟»

امروز جواب را پیدا کردم . شعری بود از سید حسن حسینی :

کرامات نورانی

هلا ، روز و شب فانی چشم تو                       دلم شد چراغانی چشم تو

به مهمان شراب عطش می دهد                     عجیب است مهمانی چشم تو

بنا را بر اصل خماری نهاد                             ز روز ازل بانی چشم تو

شعر ادامه دارد ولی برای من همین سه بیت کافی بود
«سید روحت شاد »

30/11/85 ساعت 8:36 شب

تهران - حکیمیه

 نوشته شده توسط مهدی در دوشنبه 85/12/21 و ساعت 5:0 عصر | نظرات دیگران()